Περί Ξυπολυσιάς …

Το να προσπαθήσεις να αλλάξεις ένα « παλαιό κατεστημένο », την στιγμή που έχουν κρυσταλλωθεί πεποιθήσεις, αφορισμοί, όπου έχουν εμποτιστεί με πλύση εγκεφάλου από την τηλεόραση, περιοδικά ή και τους ινφλουένσερ (sic)  μου είναι κομματάκι δύσκολο. Ας προσπαθήσω να … ‘ξηγηθώ  !

Φανταστείτε λοιπόν, να έχει μεγαλώσει το βλαστάρι σου, να ξεκινάει να παίζει μπάσκετ, με γονείς φουσκωμένους από περηφάνια (…και καλά κάνουν), όπου καταγράφουν τα πάντα σχετικά με την πορεία του φιλόδοξου αθλητή σαν βοηθοί κόουτς. Οπότε το να παραπονιέται για πόνο στις πτέρνες και για αρκετές εβδομάδες ήταν κάτι που χρειαζόταν επίλυση.

Επίσης, φανταστείτε (… εδώ θέλει προσπάθεια) την φάτσα μου όταν ο Υπερφυσικός μπόμπιρας μου είπε γελώντας ενώ ταυτόχρονα μου έδειχνε τα δικά του υπερφυσικά αθλητικά μποτάκια :

  • Καλέ κύριε Λουκά, τι αστεία παπουτσάκια φοράτε ?

Φορούσα κάποια υποδήματα ίσια, με πολύ λεπτή σόλα και αρκετό χώρο για τα δάκτυλα μου. Με αυτά τα υποδήματα νομίζω ότι μπορώ και να μουτζώσω με το πόδι μου, τόσο άνετα είναι. Από αυτά που μιμούνται την ξυπολυσιά ένα πράμα ή αλλιώς τα barefoot shoes. Η φάτσα μου παίρνει μια γλυκιά έκφραση, και με μειλίχιο χαμόγελο, απαντώ δείχνοντας του το σημείο ενδιαφέροντος στο πόδι :

  • Υπάρχει μια ευαισθησία στις πτέρνες σου, γιατί ακόμη δεν έχει μεγαλώσει αρκετά ώστε να μπορεί να τα ¨βάλει¨ τόσο με τον πιο δυνατό μύ στην γάμπα (Αχίλλειο και συναφή)  σου όσο και στο αντίθετο και ταυτόχρονο τράβηγμα από την ποδική σου καμάρα (πελματιαία απονεύρωση)

Εννοείται ότι επεξηγήθηκε η κατάσταση και φυσικά όχι μόνο ΔΕΝ προτείναμε το ξυπόλητο αλλά σαν βοήθεια δόθηκε κάποιο μαλακό ορθωτικό πέλμα με ανύψωση λίγο του τακουνιού, ώστε να βρεθούν λίγο πιο κοντά η έκφυση (αρχή) και κατάφυση (τέλος) που τόσο λαχταράνε.

Προφανώς, κάθε πρόταση θα χρειάζεται ξεχωριστό ….αρθρίδιο, μια χαρά μιάς και έρχονται ιδέες, όμως βασικά δεν είναι όλα για όλους και για κάθε στιγμή.

Αν με ρώταγε κανείς τι υπόδημα να πάρω για το παιδί μου που μόλις ξεκίνησε να περπατάει θα έλεγα ….κανένα ! Και αν πρέπει να βγεί εκτός σπιτιού με κρύο θα έλεγα ότι έρχεται πιο κοντά στο ξυπόλυτο. Θα αναφερθούμε για το καθένα ξεχωριστά μαζί με παραπομπές για τους πειπερο – λάγνους (καλά κάνουν , έτσι πρέπει στην εποχή του evidenced based), όπως και σε προηγούμενο άρθρο έψαχνα για αποδείξεις σχετικά με τα παιδικά υποδήματα όπου δεν βρήκα πολλές εκτός από την λεγόμενη …κοινή συμφωνία των ειδικών.

Έτσι για ζέσταμα, θα αναφέρω μερικά :

  • Οι αρθρώσεις δουλεύουν σε όλο το εύρος κίνησης τους
  • Υπάρχει «γείωση» με αντιφλεγμονώδη δράση
  • Αύξηση ιδιοδεκτικότητας (την αίσθηση μας στο χώρο, με συνέπεια πιο σωστή ισορροπία)
  • Δεν γίνονται περίεργες προσαρμογές / αντισταθμίσεις σε γόνατα, λεκάνη κτλ

Τέλος για να έχει και ένα τελειωμό το άρθρο αυτό, πραγματικά τα περισσότερα προβλήματα στα πόδια που έχω δεί (…και βλέπω) σχετίζονται με ακατάλληλα υποδήματα. Μην σας πώ ότι θα είχα την μισή δουλεία. Μάλλον θα χρειαζόταν και μια 2η εργασία ώστε να βγάλω τον επιούσιο.

Ο ερπετικός μας εγκέφαλος ακούει τον καλλιτέχνη, διάσημο μπασκετμπολίστα όπου πλασάρει το τι είναι σωστό και μόδα, έχοντας στο χέρι και μια pepsi, λειτουργώντας στο συναίσθημα, την επιθυμία, την ιεραρχία και στις παλαιές συνήθειες (μα …αφού το κάνουν όλοι χρόνια τώρα), και το πρόβλημα διαιωνίζεται.

Εννοείται ότι είμαι ΥΠΕΡ στο ξυπόλυτο και στα minimalistic shoes η Barefoot. Άλλωστε τα χρησιμοποιώ πολύ συχνά. Είναι όμως για όλους ?

Δεν υπήρχε περίπτωση με τον μικρό μας φίλο με οστεοχονδρίτιδα πτέρνας (Sever’s), δεν θα ήθελα να σκεφτώ κάτι τέτοιο σε άτομα με περιφερική νευροπάθεια και Σακχαρώδη Διαβήτη, η σε άτομα με Ρευματοειδή αρθρίτιδα και απώλεια λιπώδους ιστού για παράδειγμα.

Συμβουλευτείτε έναν ειδικό και αν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα ίσως να είναι η καλύτερη αγορά που είχατε ποτέ. Χάρηκα ιδιαίτερα που άνοιξε και στην Ελλάδα τέτοιο μαγαζί με Barefoot shoes, και δεν θα χρειάζεται πλέον να τα βρίσκω από το εξωτερικό. Ήδη σαν να ακούω …φωνές :

  • Φίλε, πρόσεχε, «χαλάς» την …πιάτσα !
  • Όχι αδερφέ, να την …φτιάξω προσπαθώ ή τουλάχιστον να την διορθώσω όσο μπορώ !!!

Τα χρόνια έχουν περάσει, υπάρχουν αλλαγές σε κάθε πεδίο της ζωής μας και είναι λογικό ότι αυτά που μου δίδαξαν πρίν 25 χρόνια έχουν αλλάξει. Υπάρχει καλύτερη κατανόηση σχετικά με την παθο-μηχανική του ποδιού, την λειτουργία του και φυσικά για τον ρόλο των ορθωτικών πέλματων, που σε πάρα πολλές περιπτώσεις είναι απαραίτητη θεραπευτική παρέμβαση.

Σκοπεύω να αρχίσω να επικοινωνώ και να ξεκλειδώνω έννοιες και πεποιθήσεις που αφορούν το άκρο πόδα. Ίσως το φτάσουμε ακόμη και στον …ηλεκτρισμό, τις δονήσεις και την συχνότητα. Τα πάντα έχει ο μπαξές.

Στείλτε μήνυμα αν θέλετε κάποιο θέμα συγκεκριμένα ή θα ο αφήσω όπως με πάει η …ροή !

Cheers …!

Leave a comment

Blog at WordPress.com.

Up ↑