Θεέ μου ! Μου έπεσε το μετατάρσιο !!!

Σήμερα μας επισκέφθηκε η κα Ευθαλία όπου έντρομη και απογοητευμένη μας είπε ότι έχει «πτώση μεταταρσίου».

• “Δηλαδή κε Λουκά, δεν φτάνει που δαπανώ ώρες σε γυμναστήρια, μπάς και ανορθώσω άλλα ανατομικά μέρη του σώματος μου, θα μου πέφτει και το μετατάρσιο τώρα ? Έχω απογοητευτεί τόσο πολύ ….”

Με αφορμή το παραπάνω είπα να γράψω κάποιες σκέψεις σχετικές, ίσως φανούν λίγο …αιρετικές !

Θεωρώ ότι η φερόμενη ως «πτώση μεταταρσίου» αποτελεί ίσως την πιο τεμπέλικη διάγνωση που μπορεί να δώσει κάποιος. Σίγουρα, βοηθάει να το κατανοήσει απλά ο ασθενής, βοηθάει στον χρόνο επίσκεψης και συνολικά ξεμπερδεύουμε εύκολα, όλοι μας.

Για να επισκεφθεί κάποιος με «πτώση μεταταρσίου» έναν ειδικό επαγγελματία, κατά πάσα πιθανότητα θα έχει πόνο στις ανατομικές περιοχές των κεφαλών των μεταταρσίων, συνηθέστερα δε στην 2^η κεφαλή. Από την στιγμή που θα έχει πόνο τότε σημαίνει ότι θα έχει «μεταταρσιαλγία» (άλγος – πόνος στην συγκεκριμένη περιοχή) και πιστέψτε με αυτό ΔΕΝ αποτελεί διάγνωση. Υπάρχουν αρκετές αιτίες που συντελούν σε πόνο στην περιοχή αυτή, όπως κάποιο πρόβλημα στον αρθρικό υμένα, σε σύνδεσμο, σε οστό ακόμη και πιθανή νέκρωση, όπου με τα κατάλληλα κλινικά τέστ ή εργαστηριακά ευρήματα όπως υπέρηχο, μαγνητική μπορεί κάποιος να προσεγγίσει το πρόβλημα.

Όμως … πτώση, …ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ !!!

Κάνει μετά και μια ανάλυση πελματιαίων πιέσεων (το γνωστό …πελματογράφημα), παρατηρούν όλοι ότι κοκκινίζει χρωματικά η περιοχή της πτέρνας και των μεταταρσίων (πάντα έτσι συμβαίνει, μακάρι να μπορούσαμε να περπατάμε στον αέρα) και μετά απογοητεύεται που μαζί με τα μαλλιά, το στήθος, τους γλουτούς, το τείχος του Βερολίνου, την οικονομία και ότι άλλο, «πέφτει» και το μετατάρσιο.

Σας λέω λοιπόν να μην το βάλετε κάτω ! Το μετατάρσιο ΔΕΝ πέφτει, άλλωστε που να πάει ? Και αν …πέσει, όταν θα έρθει σε επαφή με το έδαφος θα σηκωθεί πάλι 😊

Αρκεί να έχετε αρκετά φαρδιά υποδήματα ! Κατά πάσα πιθανότητα έχετε πιο μακρύ μετατάρσιο και όχι …πεσμένο ! Οπότε αισθανθείτε λίγο πιο χαλαρά, άλλο πιο μακρύ, άλλο πεσμένο ε ? Και το πιο μακρύ μετατάρσιο «ζορίζεται» με το έδαφος, ανάλογα το μέγεθος, τα υποδήματα, τα χρόνια …ζορίσματος, όλα.

Κοιτάξτε για λίγο το χέρι σας. Ο μέσος δεν είναι λίγο πιο μακρύς σε σχέση με τα άλλα δάκτυλα ? Αν σηκώστε την παλάμη σας όλη η πίεση θα βρεθεί στο δάκτυλο εκείνο που είναι πιο μακρύ, και όταν αυτό γίνει έντονα ή για μεγάλη χρονική διάρκεια τότε ξεκινούν και οι πόνοι. Αν τώρα το υπόδημα πιέζει αρκετά στα πλαϊνά τοιχώματα, δεν δίνουμε το περιθώριο στο μετατάρσιο να αποσβέσει την ένταση που δέχεται με το έδαφος.

Αλήθεια, δεν έχετε παρατηρήσει ότι με φαρδιά και άνετα αθλητικά υποδήματα η «πτώση» δεν υπάρχει ? Δοκιμάστε το …