Δεν χρειάζεται να παρακολουθήσει κανείς κάποιο επεισόδιο από την τηλεοπτική σειρά «Sex & the city» η να ξεφυλλίσει κάποιο περιοδικό μόδας για να καταλάβει ότι τα ψηλοτάκουνα είναι η επιτομή της Θηλυκότητας !Πράγματι, ποιος άνδρας δεν έχει επηρεαστεί ακόμη και στο άκουσμα του ιδιαίτερου κτύπου που προκαλούν τα ψηλοτάκουνα σε ένα σοκάκι, την ώρα που η γύρω περιοχή χασμουριέται και κλείνει τα βλέφαρα της, αναμένοντας την επόμενη μέρα. Ήχος ξεκάθαρος, επιβλητικός μεταφέροντας άμεσα στον εγκέφαλο γνώριμους συνειρμούς, δίχως την ανάγκη οπτικής εικόνας.
Στο οπτικό επίπεδο, υπάρχει μεταμόρφωση ! Το ύψος μεγαλώνει αρκετά, η περιοχή των σφυρών (αστραγάλων) λεπταίνει σαν τα καλά άλογα κούρσας, οι γάμπες δείχνουν διαφορετικές πια και οι γλουτοί ανορθώνουν.
Σε εσωτερικό επίπεδο, αυξάνει η αυτοπεποίθηση της Γυναίκας, όσο αυξάνει το ύψος και η θηλυκότητα της, ενώ ο άντρας δίπλα της αισθάνεται …πανίσχυρος επειδή «γνωρίζει» ότι η γυναίκα δεν μπορεί να τρέξει μακριά του. Σίγουρα δεν είναι υποδήματα που προορίζονται για τρέξιμο, για περπάτημα σε γρασίδι, σε ανώμαλο έδαφος και γενικότερα, με ιδιαίτερους περιορισμούς και ενίοτε πόνους. Τα μεγαλύτερο μέρος λοιπόν του …παιχνιδιού αφορά καθαρά τον εγκέφαλο (όπως όλα ίσως…), γι’αυτό και η καθιέρωση των ψηλοτάκουνων σαν το απόλυτο «φετίχ» των γυναικών. Όμως δεν ήταν πάντα έτσι …Στην Αρχαία Ελλάδα, οι άνδρες ηθοποιοί, στα θέατρα φορούσαν τους « κοθόρνους», κάτι σαν τις σημερινές ψηλές πλατφόρμες για υποδήματα. Οι πρώτες αναφορές με ψηλοτάκουνα έρχονται από την Περσία και τα φορούσαν αποκλειστικά άνδρες του έφιππου στρατού ! Με τα τακούνια μπορούσαν να στηρίζονται καλά πάνω στο άλογο και να χρησιμοποιούν τα χέρια τους για τον πολεμικό εξοπλισμό τους. Ήταν καθαρά μια ιδιαίτερη …ανδρική υπόθεση. Αργότερα, τον 16ο αιώνα κατόπιν διπλωματικών επαφών της Περσίας, δια στρατιωτική βοήθεια από την Ευρώπη, τα ψηλοτάκουνα άρχισαν να εμφανίζονται ανάμεσα σε αριστοκράτες που θέλανε να αναδείξουν κύρος και δύναμη. Έτσι, στην γεμάτη λάσπες, από την απουσία δρόμων, Ευρώπη του 17ου αιώνα, όσο μεγαλύτερο ήταν το τακούνι, όσο μεγαλύτερη ήταν η δυσκολία βάδισης τόσο μεγάλωνε και το status των αριστοκρατών. Κάτι παρόμοιο με τα μεγάλα νύχια που άφηναν επιφανείς Κινέζοι σε ένδειξη ευμάρειας, υποδεικνύοντας ότι δεν ασχολούνται με οτιδήποτε χειρονακτικό. Οι αριστοκράτες δεν έκαναν εργασίες και δεν χρειαζόταν να περπατήσουν αρκετά. Από τους μεγαλύτερους θαυμαστές των ψηλοτάκουνων ήταν ο βασιλιάς της Γαλλίας Louis XIV με κόκκινα 10ποντα τακούνια σκαλισμένα με σκηνές πολεμικών μαχών. Μόνο υψηλά στελέχη μπορούσαν να φορέσουν κόκκινα ψηλοτάκουνα υποδήματα και εννοείται … μόνο άνδρες !!!
Τα χρόνια που ακολούθησαν (19ο αιώνα), λόγω της μη πρακτικότητας οι άνδρες άρχισαν να φορούν πιο άνετα ρούχα και υποδήματα με πιο χαμηλά τακούνια, αλλά ήταν η σειρά των γυναικών να αρχίζουν να ανεβάζουν …πόντους, για να αντισταθμίζουν την έλλειψη μόρφωσης (τότε) για να κεντρίζουν το ενδιαφέρον, και σε συνδυασμό με πορνογραφικές (της εποχής) φωτογραφίες μοντέλων με ψηλοτάκουνα, άρχισε να επεκτείνεται ακόμη περισσότερο, αφού με την αύξηση των πόντων υπήρχε και αντίστοιχα αύξηση της σεξουαλικότητας .
Την σημερινή εποχή, άνδρες με ψηλοτάκουνα χαρακτηρίζονται ως … «εκκεντρικοί» και θυμίζω ονόματα καλλιτεχνών όπως ο Σερ Elton John, o Prince και άλλοι.Το …εγκώμιο των ψηλοτάκουνων υποδημάτων, τόσο από άνδρες όσο και από γυναίκες, δεν σταματάει εδώ ! Προσωπικά «οφείλω» αρκετά στα …ψηλοτάκουνα, δίχως να έχω φορέσει ποτέ ! Συμβάλλουν σημαντικά, στο να με επισκέπτονται συχνά, για προβλήματα στα πόδια ! Η λίστα των προβλημάτων θα μπορούσε να είναι πολύ μεγάλη όπως, κάλοι-τύλοι, προβλήματα στα μετατάρσια, κότσι, βράχυνση η προβλήματα στις γάμπες, γαμψοδακτυλία, είσφρυση νυχιών κτλ. Τι …καλύτερο (!) για κάποιον που ασχολείται επαγγελματικά με προβλήματα ποδιών !
Πιστεύω ότι, αν δεν συντρέχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος υγείας (περιφερική νευροπάθεια, αγγειοπάθεια, κτλ.) πολλές γυναίκες μπορούν να «χαρούν» (…μετά βασάνων !) τα ψηλοτάκουνα υποδήματα, αρκεί να υπάρχει μέτρο ! Το μέτρο αυτό δεν μπορεί να γενικευτεί ετσι απλά, αλλά πρέπει να λάβει κανείς υπόψη, τον τύπο ποδιού, το βάρος, τυχόν δυσμορφίες στα δάκτυλα κτλ., δίνοντας και τον απαραίτητο πάντα χρόνο για «αποκατάσταση» του ποδιού ενδιάμεσα. Τώρα για όσες …υπερβάλλουν σε καθημερινή βάση ? Δεν έχω τι να πώ ! Ξέρω όμως ότι σίγουρα κάποια στιγμή, θα τα πούμε από …κοντά !!!
Μέχρι τότε το μόνο που μένει είναι να ευχηθώ στις γυναίκες να περπατούν προσεκτικά, με τα …ανδρικά υποδήματα που δεν ήταν κατασκευασμένα για …περπάτημα !
περισσότερες ιστορικές αναφορες στο: http://www.bbc.co.uk/news/magazine-21151350
Podiatric Issues & More 
Leave a comment